احادیث استفاده شده در متن
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام، قَالَ: «لَا عِيَادَةَ فِي وَجَعِ الْعَيْنِ، وَ لَاتَكُونُ عِيَادَةٌ فِي أَقَلَّ مِنْ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، فَإِذَا وَجَبَتْ، فَيَوْمٌ، وَ يَوْمٌ لَا، فَإِذَا طَالَتِ الْعِلَّةُ، تُرِكَ الْمَرِيض ُ وَ عِيَالُه»
امام صادق علیه السلام: در بیماری چشم عیادتی نیست و در بیماری کمتر از سه روز هم عیادتی نیست و اگر عیادت بیمار لاز م شد یک روز در میان انجام گیرد و اگر بیماری به درازا کشید بیمار را به خانواده اش واگذارند[ته به هر صورتی که آسایش بیمار در آن است با او رفتار کنند]. مفاتیح الحیاة/ ص 364
————–
أَيُّمَا مُؤْمِنٍ عَادَ مُؤْمِناً، خَاضَ الرَّحْمَةَ خَوْضاً، فَإِذَا جَلَسَ، غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ؛ فَإِذَا انْصَرَفَ، وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ، وَ يَسْتَرْحِمُونَ عَلَيْهِ، وَ يَقُولُونَ: طِبْتَ وَ طَابَتْ لَكَ الْجَنَّةُ إِلى تِلْكَ السَّاعَةِ مِنْ غَد
امام باقر علیه السلام: هرگاه مومنی از مومنی دیگر عیادت کند در رحمت الهی غوطه می شود. وقتی می نشیند رحمت حق او را فرا می گیرد. وقتی باز می گردد خدا هفتاد هزار فرشته را بر او می گمارد تا برایش استغفار و طلب رحمت کنند و به او بگویند تا فردا همان ساعت خوش و پاکیزه باشی و بهشت گوارایت باد/ مفاتیح الحیاة / ص 364
————
مَرِضَ بَعْضُ مَوَالِيهِ فَخَرَجْنَا إِلَيْهِ نَعُودُهُ وَ نَحْنُ عِدَّةٌ مِنْ مَوَالِي جَعْفَرٍ فَاسْتَقْبَلَنَا جَعْفَرٌ ع فِي بَعْضِ الطَّرِيقِ فَقَالَ لَنَا أَيْنَ تُرِيدُونَ فَقُلْنَا نُرِيدُ فُلَاناً نَعُودُهُ فَقَالَ لَنَا قِفُوا فَوَقَفْنَا فَقَالَ مَعَ أَحَدِكُمْ تُفَّاحَةٌ أَوْ سَفَرْجَلَةٌ أَوْ أُتْرُجَّةٌ أَوْ لَعْقَةٌ مِنْ طِيبٍ أَوْ قِطْعَةٌ مِنْ عُودِ بَخُورٍ فَقُلْنَا مَا مَعَنَا شَيْءٌ مِنْ هَذَا فَقَالَ أَ مَا تَعْلَمُونَ أَنَّ الْمَرِيضَ يَسْتَرِيحُ إِلَى كُلِّ مَا أُدْخِلَ بِهِ عَلَيْهِ.
یکی از دوستداران امام صادق علیه السلام می گوید: فردی از دوستان آن حضرت بیمار شد و ما چند نفر از دوستان امام صادق علیه السلام به عیادت او رفتیم. در راه با امام روبرو شدیم. فرمود: به کجا می روید؟ گفتیم: قصد داریم از فلانی عیادت کنیم. فرمود: بایستید. ما ایستادیم. فرمود: آیا یکی از شما سیب یا به یا ترنج یا کمی عطر یا قطعه ای از چوب عود برای بخور هست؟ گفتیم: از این ها چیزی همراه نداریم. فرمود: مگر نمی دانید که بیمار با دریافت هدیه، آرامش می یابد. همان/ ص 365
——–
«إِنَّ أَعْظَمَ الْعُوَّادِ أَجْراً عِنْدَ اللَّهِ لَمَنْ إِذَا عَادَ أَخَاهُ الْمُؤْمِنَ خَفَّفَ الْجُلُوسَ، إِلَّا أَنْ يَكُونَ الْمَرِيضُ يُحِبُّ ذَلِكَ وَ يُرِيدُهُ وَ يَسْأَلُهُ ذَلِكَ»
امیرالمومنین علی علیه السلام: از پر اجرترین عیادت کنندگان مریض نزد خدا کسی است که ماندن او نزد بیمار کوتاه باشد، مگر اینکه بیمار آن را دوست بدارد و درخواست کند/ همان ص 368
————
إِذَا دَخَلَ أَحَدُكُمْ عَلَى أَخِيهِ عَائِداً لَهُ فَلْيَسْأَلْهُ يَدْعُو لَهُ فَإِنَّ دُعَاءَهُ مِثْلُ دُعَاءِ الْمَلَائِكَةِ.
امام صادق علیه السلام: هرگاه به عیادت بیمار رفتید از وی بخواهید تا برایتان دعا کند، زیرا دعای او [در اجابت] همانند دعای فرشتگان است. همان/ ص 368
————-
وَ مَنْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَتِهِ فَقَضَاهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَ الْمَرِيضُ مِنْ أَهْلِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ أَعْظَمِ النَّاسِ أَجْراً مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَهْلِهِ وَ مَنْ ضَيَّعَ أَهْلَهُ وَ قَطَعَ رَحِمَهُ حَرَمَهُ اللَّهُ تَعَالَى حُسْنَ الْجَزَاءِ يَوْمَ يَجْزِي الْمُحْسِنِينَ وَ ضَيَّعَه
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: … هر کس برای برآوردن نیاز بیمار بکوشد و آن را براورد، همانند روزی که از مادرش زاده شده از گناهان خود خارج شود. مردی از انصار پرسید: ای رسول خدا اگر چه بیمار از خانواده اش باشد؟ رسول خدا فرمود: از دارندگان بزرگ ترین پاداش کسی است که خانواده خویش را ضایع کند و پیوند خویشی زا با وی بگسلد خدا وی را از جزای نیک در روزی که نیکوکاران را پاداش می دهد محروم می سازد و وی را تباه می کند… ./ همان ص 366
————–
ترجمه ها از کتاب مفاتیح الحیاة نوشته آیت الله جوادی آملی و متن احادیث از منابع اولیه و نرم افزار جامع الاحادیث استخراج شده است.
————-
الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْكِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَيْرَ اللَّه
بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج67 ؛ ص25
(مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.)
صفحات: 1· 2
فرم در حال بارگذاری ...